De meeste overheden, bedrijven, scholen en personen werken volgens patronen die van generatie op generatie overgegeven worden. We denken dat we veel innoveren, maar wat ik aantref is vaak het herhalen van eerder uitgevoerde ideeën. Het is vaak vast houden aan ‘bewezen’ succesformules. Ook als er al tientallen jaren geen rendement behaald wordt, blijft men hieraan vast houden. Wij mensen zijn meer gewoontedieren, dan dat we zelf denken. Dit is echter niet de gewoonte op zich. Het is risicomijdend gedrag dat ons terug fluit naar een oude realiteit. Daar zit een zekerheid in dat ons de illusie geeft dat daar het succes in verborgen zit.
Voor de basisprincipes is dat zeker waar. Zolang je minder uitgeeft dan er binnenkomt maak je winst. Dat is een simpele waarheid die door deskundigen vaak met een woordje tenzij aangevuld wordt. Je mag verlies maken zolang je het maar kan financieren. Als je een bedrijf succesvol maakt, verkoop je zeggenschap op de beurs. En met andere trucjes kan je een operationeel verlies naar een boekhoudkundige winst ombuigen. Helaas blijven het trucjes voor grote bedrijven.
Een uit de hand gelopen trucje is kostenbeheersing. Als de kosten hoger zijn dan de baten, dan gaat het vanzelf mis. Dus de keuze is of de baten verhogen, of de kosten verlagen. Dat je eerst naar de kosten gaat kijken is een goede reflex. En soms moet dat rigoreus omdat er geen geld meer is. Het probleem met alleen naar de kosten kijken is, en ik heb zelf meermalen mogen aanschouwen, het verlies van het eigen verdienend vermogen. Je kunt ook geen geld meer verdienen, dus de baten blijven terug lopen. Dat een bedrijf de enige marketeer opoffert vanwege zijn hoge salaris had een direct gevolg voor het vinden van nieuwe klanten. En binnen een jaar werd de activiteiten gestaakt.
Het afstoten van niet rendabele activiteiten is altijd een goede keuze. Maar wat ga je dan doen? Als je nu eens meerdere opties had waar je uit kunt kiezen. Om je heen zie je andere bedrijven allemaal goede ideeen hebben. Slimme jongens komen op TV en radio en vertellen hun succesverhaal. Dat is prachtig voor hen. Maar wat ze doen is niet zo bijzonder. De meeste succesvolle activiteiten komen voort uit een mix van je eigen kunnen, je passie voor het onderwerp en een behoefte die je ermee kan vervullen. En als je twee van de drie kan hergebruiken in een andere activiteit, dan ontstaat er wat moois. En wellicht komt je daarmee in de media.
En nu de gouden vraag. Wat moet je kunnen? Ik weet dat ook niet. Zelfs niet voor mijzelf. Laat staan voor een ander. Wat ik wel weet is waar mijn passie ligt. En ik weet waar mijn sterke kant zit. En ideeën plant ik voor in de toekomst. Niet dat dit allemaal succesvol wordt. Maar als ik werk aan meerdere activiteiten, dan ontstaat er vanzelf iets leuks. Als ik een behoefte aantref, dan kan ik dit meteen oppakken omdat ik al voorwerk gedaan heb en ik er klaar voor ben. En wat maakt het uit dat andere ideeën niet tot bloei komen? Misschien ooit nog.
Ik denk dat dit het thema is van de nieuwe wereld. Succes behaal je niet door een gouden idee. In de nieuwe wereld moet je vele zaadjes planten. En als het zo uit komt, kan je er eentje oogsten. Baten kan je op vele manieren vergaren. Maar vanzelf gaat het niet. Hard werken en nadenken over de toekomst en ook je eigen toekomst is de basis. Doe niet alleen aan kostenbeheersing, maar ook aan batenbeheersing. Uiteindelijk bepaald het laatste hoe lang je het kunt volhouden.
