Het bouwen en inrichten van een ICT landschap is complex. Het landschap bestaat uit meerdere onderdelen. Er zijn veel methoden om een ICT landschap te beschrijven. Maar in basis is vanuit strategisch oogpunt maar één definitie de juiste.
Het ICT landschap is de verzameling aan diensten die de mensen binnen een organisatievorm in staat stellen om de doelstellingen van deze organisatie te halen.
Het gaat dus om de eerste plaats over wat we willen bereiken.
Dit is een theoretisch kader die nadere uitwerking nodig heeft om tot een praktische invulling te komen. De eerste splitsing is die tussen organisatie en middelen. Beide worden ontworpen op basis van de strategie, waarbij een organisatie meer gecultiveerd wordt en middelen meer verkregen wordt. Een organisatie wordt aangevuld met de mensen en kennis. Ook de middelen staan niet op zichzelf en krijgt pas betekenis als er diensten en de toegang daartoe geregeld is. Tot nu toe is het eenvoudig en tegelijk komen er gedachten over zaken die ogenschijnlijk nog missen. Maar alles past uiteindelijk in deze beschouwing.
Deze basis is niet een erg vaste basis. Hoewel de strategie het liefst voor langere tijd vast staat, is dit toch meer organisch en aan evolutie onderhevig dan vaak wordt gesteld. De strategie helpt de andere onderdelen vormen. Bij deze vorming en de latere uitvoering daarvan ontstaat nieuwe kennis en ervaring. En die is van invloed op de strategie. Er ontstaat er dus een cirkelvormige stroom. Als je er een plan-do-act stroom in ziet, dan ben je slim bezig. Met een actieve en structurele behandeling van deze waardevolle informatiestromen blijft een organisatie manoeuvreerbaar. Als je bij organisaties kijkt die als log ervaren worden, zie je vaak dat de stroom naar boven niet helemaal door loopt. Dat hier vaak goed bedoelde redenen voor zijn, spreekt voor zich. Dat men fouten gaat maken die te voorkomen zijn, neemt men dan onbedoeld voor lief. Het rare is wel dat andere ondernemingen veel geld verdienen aan het onderzoeken van de informatie die vaak al langere tijd beschikbaar is binnen de eigen organisatie. En dat terwijl informatie die vanuit de eigen organisatie komt vaak makkelijker tot geaccepteerde verbeteringen of nieuwe ontwikkelingen leidt. Evolutie is makkelijker dan een implementatie van iets volledig nieuws.
Nu de weg van strategisch naar tactisch niveau gebaand is, rest nog de weg naar operationeel niveau. Hier ontstaat een spinnenweb van verschillende onderdelen die de ICT nu eenmaal rijk is. Vaak zijn diverse beheerders of architecten betrokken die wellicht ook weer uit meerdere afdelingen of bedrijven bestaan. Deze beheerders hebben de individuele verantwoordelijkheid over de uitvoer en/of het beheer van een of meerdere van deze onderdelen. Om dit alles tot een consistent geheel te smeden is een complexe aangelegenheid. Zeker als externe partijen (voor een deel) derden inschakelen. Het bovenstaande is een verplichting om dit goed te kunnen doen. Maar er is meer nodig. Dus wordt vervolgt….
